اسکار پوست چیست و روش های درمان آن

اسکارها (جای زخم) به عنوان بخشی از فرآیند بهبود پس از بریدگی یا آسیب دیدگی پوست ایجاد می شوند. پوست با رشد بافت جدید خود را ترمیم می کند تا زخم را به هم نزدیک کند و شکاف های ناشی از آسیب را پر کند. بافت اسکار عمدتا از پروتئینی به نام کلاژن ساخته شده است. اسکارها در هر شکل و اندازه ایجاد می شوند. برخی از اسکارها بزرگ و دردناک هستند، در حالی که برخی به سختی قابل مشاهده هستند. افرادی که پوست تیره دارند (به ویژه افرادی با میراث آفریقایی، آسیایی یا اسپانیایی)، و همچنین افراد مو قرمز، بیشتر در معرض اسکارهای کلوئیدی هستند. کلوئیدها اسکارهای برجسته ای هستند که رشد کرده و فراتر از ناحیه آسیب دیده گسترش می یابند. بسته به اندازه، نوع و محل آنها، اسکارهای شما ممکن است ناخوشایند به نظر برسند و حتی ممکن است حرکت را دشوار کنند.

تقریباً همه افراد دچار نوعی اسکار می شوند، چه در اثر تصادف، یک عمل جراحی، آکنه یا بیماری مانند آبله مرغان. جای زخم بر افراد با هر سن و جنسیت تاثیر می گذارد. همه اسکارها نیاز به درمان ندارند و بسیاری از آنها با گذشت زمان از بین می روند. اگر جای زخم شما را آزار می دهد یا باعث درد می شود، درمان ها می توانند کمک کننده باشند.

چندین روش درمانی می توانند جای زخم را کوچکتر یا کمتر به چشم بیاورند.

عوامل مختلف موثر در درمان اسکار

• نوع، اندازه و محل جای زخم.
• این که آیا جای زخم برای شما درد ایجاد می کند یا بر توانایی شما برای حرکت تأثیر می گذارد.
• سن شما و سن زخم.

محصولات ترمیم‌کننده‌ اسکار

رتینوئیدها:

این مواد درمان‌های قوی هستند که می‌توانند با افزایش گردش سلولی پوست و تحریک کلاژن به کاهش هیپرپیگمانتاسیون، تغییر رنگ پوست و برخی زخم‌های پوستی کمک کنند. کارشناسان به ما گفتند که رتینوئیدهای تجویزی موثرترین درمان موضعی برای اسکار آکنه هستند. رتینول، که از ویتامین A و نوع ضعیف‌تر رتینوئید مشتق شده است، می‌تواند بدون نسخه نیز یافت شود و به بهبود رنگ و بافت ناهموار پوست کمک می‌کند (اگرچه ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا اثر کند).

اسید آزلائیک:

ماده‌ای که اغلب در سرم‌ها یا ژل‌ها یافت می‌شود، اسید آزلائیک به یکنواخت شدن رنگ پوست شما کمک می‌کند و به کاهش ظاهر علائم سطحی و پرپیگمانتاسیون ناشی از آکنه و زخم کمک می‌کند. اسید آزلائیک در درمان جای جوش بسیار تاثیر گذار است.

ویتامین C:

یک ماده معمول مراقبت از پوست و همیچنین یک آنتی اکسیدان است که می تواند به کاهش و جلوگیری از قرمزی و تغییرات خفیف رنگ ناشی از التهابات و زخم کمک کند.

لایه‌بردارهای شیمیایی:

معمولاً در لایه‌برداری‌های صورت یافت می‌شوند، اسیدهای لایه‌بردار مانند آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA) و بتا هیدروکسی اسیدها (BHAs) می‌توانند آکنه و زخم را تحت کنترل نگه دارند و بافت ناهموار و تغییر رنگ پوست را برطرف کنند.

پپتیدها:

زنجیره‌ای از اسیدهای آمینه که می‌توانند تولید کلاژن را تحریک کرده و خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود بخشند و به طور بالقوه برای بافت اسکار مفید باشند.

پپتیدها را می توان در فرمولاسیون های مختلف مراقبت از پوست، از جمله سرم ها و  کرم‌ها یافت.

نیاسینامید (ویتامین B3):

این ماده دارای خواص ضد التهابی است و از عملکرد پوست پشتیبانی می کند و به طور بالقوه به بهبود جای زخم و کاهش قرمزی کمک می کند. همچنین نیاسینامید به طور کلی توسط اکثر انواع پوست به خوبی تحمل می شود. از نیاسینامید در درمان جوش و جای جوش هم استفاده می‌شود.

اسید هیالورونیک:

این اسید پوست را آبرسانی و حجیم می کند، که به بهبود بافت اسکارها کمک می‌کند و آنها را کمتر به چشم می‌آورد. اسید هیالورونیک اغلب در محصولات و سرم های مرطوب کننده و آبرسان استفاده می شود و درمان کم آبی پوست توصیه می‌شود.

نحوه عملکرد اکتیوهای ترمیم کننده

اکتیوهای ترمیم‌کننده با هدف قرار دادن جنبه‌های خاصی از سلامت پوست برای ترویج بهبود، کاهش التهاب و بهبود ظاهر کلی اسکارها و التهابات کار می‌کنند. در اینجا نحوه عملکرد برخی از این اکتیوها آمده است:

محرک های کلاژن (به عنوان مثال، رتینوئیدها، پپتیدها):

مکانیسم: این مواد فعال تولید کلاژن در پوست را تحریک می کنند.

اثر: کلاژن پروتئینی است که از پوست حمایت ساختاری می کند. افزایش تولید کلاژن می تواند به بازسازی بافت آسیب دیده کمک کند و در نتیجه بافت پوست صاف تر و یکنواخت تر شود.

لایه بردارها (مانند آلفا هیدروکسی اسیدها، بتا هیدروکسی اسیدها):

مکانیسم: لایه بردارها سلول های مرده پوست را از سطح پاک می کنند.

اثر: لایه بردارها با از بین بردن لایه بالایی پوست مرده می توانند به محو شدن هایپرپیگمانتاسیون و صاف شدن سطح پوست کمک کنند. این می تواند به ویژه برای اسکارهای سطحی مفید باشد.

داروهای ضد التهاب (مانند نیاسینامید، آلانتوئین، عصاره چای سبز):

مکانیسم: این مواد فعال التهابات را در پوست آرام می کنند.

اثر: با کاهش قرمزی و التهاب، این مواد اکتیو می توانند به تسکین پوست تحریک شده و ایجاد رنگ یکنواخت تر پوست کمک کنند.

آنتی اکسیدان ها (به عنوان مثال، ویتامین C، ویتامین E):

مکانیسم: آنتی اکسیدان ها رادیکال های آزاد را که می توانند به سلول های پوست آسیب برسانند، خنثی می کنند.

اثر: با محافظت از پوست در برابر استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدان ها می توانند به روند بهبودی کمک کرده و از آسیب بیشتر جلوگیری کنند.

مرطوب کننده ها (مانند هیالورونیک اسید، گلیسیرین):

مکانیسم: مرطوب کننده ها رطوبت پوست را افزایش می دهند.

اثر: پوستی که به خوبی هیدراته شده است بهتر می تواند خود را ترمیم کند. مرطوب کننده ها همچنین می توانند مانعی بر روی سطح پوست ایجاد کنند و از آن در برابر محرک های محیطی محافظت کنند.

عوامل ترمیم کننده زخم (مانند آلوئه ورا، سنتلا آسیاتیکا):

مکانیسم: این مواد باعث بهبود زخم و بازسازی بافت می شوند.

اثر: با تسریع روند بهبودی، این عوامل می توانند به کاهش ظاهر اسکارها و تحریکات کمک کنند.

عوامل ترمیم کننده سد پوست(مانند سرامیدها، اسیدهای چرب):

مکانیسم: این مواد فعال لایه حفاظتی طبیعی پوست را پشتیبانی و تقویت می کنند.

اثر: یک سد قوی پوست برای محافظت در برابر عوامل محرک و حفظ رطوبت ضروری است. همچنین به جلوگیری از آسیب بیشتر به پوست کمک می کند.

ضد باکتری/ضد میکروبی (مانند عسل، روغن درخت چای):

مکانیسم: این اکتیوها دارای خواص ضد میکروبی طبیعی هستند.

اثر: با جلوگیری از عفونت و ایجاد محیطی تمیز برای بهبود زخم، این مواد فعال می توانند به روند بهبودی کمک کنند.

برای درمان لک های صورت خود در ابتدا بهتر است که با مشاوران فروشگاه مایا مشاوره رایگان داشته باشید تا تشخیص داده شود که اصلا ضد لک برای شما مناسب است یا خیر و بعد از مشاوره یک روتین پوستی بر اساس نوع پوست خود دریافت نمایید.