میلیا چیست و راه های پیشگیری و درمان آن

میلیا چیست؟

آیا تا به حال متوجه چند برجستگی کوچک، سفید یا زرد، در اطراف بینی، گونه ها یا پوست اطراف پلک خود شده اید؟ میلیا اصطلاح پزشکی برای آن برآمدگی های مزاحم است که کیست های کوچکی هستند که زیر پوست تشکیل می شوند. آنها زمانی رخ می دهند که پوسته های کوچک مرده پوست یا پروتئین کراتین در زیر پوست گیر کرده و به اندازه یک تا دو میلی متر رشد می کنند. معمولاً نوزادان تازه متولد شده در برابر داشتن میلیا آسیب پذیرتر هستند، اگرچه هر فردی با هر سن، جنسیت یا قومیتی می تواند به آن مبتلا شود.

اگر نگران میلیا هستید، این راهنمای جامع فقط برای شماست. برای درک تمام جنبه های وضعیت پوست، ادامه مطلب را بخوانید. بیایید عمیق‌تر به آن بپردازیم و علل، انواع، روش‌های پیشگیری و درمان مرتبط با میلیا را درک کنیم.

چه چیزی باعث میلیا می شود؟

میلیا توسط سلول های مرده پوست ایجاد می شود که در زیر لایه پوست شما به دام افتاده و کیست تشکیل می دهند. بدن شما به ناچار سلول های مرده پوست را از دست می دهد تا راه را برای تکثیر سلول های تازه و جایگزینی سلول های از دست رفته باز کند. به این فرآیند لایه برداری می گویند.

وقتی سلول‌های مرده پوست به طور طبیعی از بدن خارج نمی‌شوند، سلول‌های جدید پوست روی آن‌ها رشد می‌کنند و سلول‌های مرده را در زیر آن‌ها به دام می‌اندازند. سلول های مرده پوست شما شروع به سفت شدن می کنند و کیست هایی را در اطراف بینی، گونه ها، تنه، اندام ها و ناحیه سینه شما تشکیل می دهند.

میلیا همچنین می تواند به دلیل عوامل دیگری ظاهر شود، از جمله:

• آسیب یا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید که باعث آسیب پوست می شود
• مصرف کرم یا پماد استروئیدی برای مدت طولانی
• نشانه یک بیماری ارثی یا کمبود
• یک پاسخ خود ایمنی
• عدم انجام روتین پوستی روز و شب مناسب مراقبت از پوست
• استفاده از لوازم آرایشی که منافذ شما را مسدود می کنند
• نخوابیدن کافی
• شما از یک بیماری پوستی مانند اگزما، روزاسه یا شوره سر رنج می برید

انواع میلیا

در اینجا به برجسته ترین انواع میلیا شناخته شده که تنظیمات پزشکی آورده شده است می‌پردازیم.

1. میلیا نوزاد

تخمین زده می شود که نیمی از نوزادان می توانند میلیا داشته باشند. آنها معمولاً پس از چند هفته خود به خود ناپدید می شوند. بینی شایع ترین محل برای میلیا نوزادان است، اما می تواند روی پوست سر، گونه، قسمت بالایی تنه و داخل دهان نیز ظاهر شود.

به یاد داشته باشید که میلیای نوزادی و آکنه نوزادی دو حالت متمایز هستند. میلیا اغلب دارای اندازه ثابتی است و هیچ قرمزی ندارد، برخلاف برجستگی های سفید آکنه نوزادی که می تواند در اندازه نوسان داشته باشد و اغلب با قرمزی همراه است.

میلیا ممکن است از بدو تولد ظاهر شود، اگرچه آکنه نوزادی معمولاً تا حدود دو هفته پس از تولد ظاهر نمی شود.

2. میلیا اولیه

پیشانی، پلک ها و گونه ها مکان های معمولی برای نمایان شدن میلیاهای اولیه هستند. میلیا اولیه می تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است پس از چند هفته خود به خود از بین بروند، اما در صورت عدم ارائه درمانی ممکن است برای چند ماه باقی بمانند.

3. Milia en Plaque

این عارضه باعث می‌شود که بسیاری از میلیاها در اطراف ناحیه پهن‌تر و مسطح‌تری که بالای پوستی که آن را احاطه کرده است، جمع شده‌اند. چنین لکه‌ها یا پلاک‌های پوستی معمولاً دارای مرزهای مشخصی هستند که می‌توان آنها را دقیقاً تعریف کرد. Milia en plaque می تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند. با این حال، بیشتر در زنان میانسال شایع است. لکه های معمولی برای ظاهر آن روی پلک ها، صورت یا فک و پشت گوش است و بهتر است که با مراجعه به مشاور پوستی از ضد لک مناسب استفاده کرد.

این مشکل بسیار نادر است و عمدتاً با انواع دیگر بیماری های پوستی مرتبط است، مانند:

سودوکسانتوما الاستیکوم

لیکن پلان

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید

4. Multiple Eruptive Milia

همچنین یک شکل نادر از میلیا است که با ظاهر تدریجی بسیاری از برجستگی ها در همان منطقه طی چند هفته یا چند ماه مشخص می شود. در بسیاری از موارد، این تنها علامت است. با این حال، منطقه آسیب دیده نیز ممکن است کمی تحریک یا خارش داشته باشد. چنین میلیا به احتمال زیاد روی بازوها، قسمت بالایی تنه و صورت ایجاد می شود.

5. تروماتیک میلیا

این عارضه که به دنبال آسیب به پوست می آید، به عنوان میلیا ثانویه نیز شناخته می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

– روش های بازسازی پوست مانند لیزر، درم ابریژن و غیره

– قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید

– تاول هایی که در نتیجه یک واکنش آلرژیک یا بیماری پوستی ایجاد می شود

راه های پیشگیری از میلیا

اگرچه هیچ راه ابهامی برای جلوگیری از ابتلا به آن وجود ندارد، میلیا و سایر بیماری های پوستی را می توان با مراقبت مناسب از پوست خود در بزرگسالی اجتناب کرد.

1. از کرم های مرطوب کننده و ضد آفتاب استفاده کنید

همیشه از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید و آن را مرطوب نگه دارید. میلیا وضعیتی است که اغلب در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ایجاد می شود. پوست شما در نهایت چرمی می شود و باعث می شود که سلول های مرده از بین بروند.

استفاده منظم از کرم‌های ضد آفتاب و مرطوب‌کننده، پوست شما را درخشان و انعطاف‌پذیر می‌کند و به آن اجازه می‌دهد آن‌طور که باید ترمیم و دوباره پر شود. همیشه به یاد داشته باشید که از کرم ضد آفتاب استفاده کنید – حتی زمانی که هوا سرد است – حتی  اگر زمان زیادی را در داخل خانه و نزدیک پنجره می گذرانید.

2. پمادها و کرم های سنگین را پاک کنید

اینها می توانند باعث تحریک پوست شما شده و منافذ شما را مسدود کنند و از فرآیند لایه برداری طبیعی بدن شما جلوگیری کنند.

3. مطمئن شوید که صورت شما تمیز و مرتب است

 منافذ پوست شما به دلیل تجمع کثیفی و عرق مسدود می شود. آکنه و سایر مشکلات پوستی ممکن است در نتیجه این اتفاق ایجاد شود. پاکسازی صورت از آلودگی و چربی که در طول روز انباشته می شود به لایه برداری طبیعی پوست کمک می کند. تمیزتر و شاداب نگه داشتن صورت به پوست شما کمک می کند تا سلول های مرده ای را که در آنجا انباشته شده اند از بین ببرد.

چگونه می توانید از شر میلیا خلاص شوید؟

به عنوان یک مشکل صرفاً زیبایی، میلیا چیزی نیست که بیش از حد نگران آن باشد. آنها باعث ایجاد زخم نمی شوند، معمولاً منجر به مشکلات بعدی نمی شوند و اغلب خود به خود با گذشت زمان ناپدید می شوند. با این حال، بسیاری از افرادی که در صورت خود میلیا ایجاد می کنند، کاملا از آنها راضی نیستند و می توانند از درمان سود ببرند.

درمان میلیا در خانه

اگرچه تعداد زیادی از درمان های خانگی برای میلیا در دسترس است، هیچ جایگزین بهتری برای جستجوی کمک حرفه ای وجود ندارد و هیچ درمانی تضمین کننده حذف فوری میلیا در هر بار نیست، این روش ها معمولاً خطر عوارض جانبی کمی دارند.

به عنوان مثال، عصاره دارچین، عسل و گل رز همگی دارای ویژگی های ضد باکتریایی هستند. این خواص ممکن است آنها را در درمان انواع بیماری های پوستی مفید کند. با این حال، تحقیقات کمی در مورد اثربخشی این درمان ها برای میلیا وجود دارد.

در اینجا چند روش خوب برای کمک به پیشگیری و مدیریت میلیا آورده شده است.

• محل مورد نظر را روزانه تمیز کنید. از یک صابون ملایم برای جلوگیری از تحریک پوست در هنگام تمیز کردن استفاده کنید. در حالت ایده‌آل، بهتر است صابون‌هایی بخرید که برای افرادی با پوست حساس ساخته شده‌اند.
• منافذ پوست خود را با بخار باز کنید. گرفتن دوش بخار در حین حمام کردن یک راه عالی برای باز کردن منافذ پوست است. برای درمان منافذ باز پوست خود می‌توانید با مشاوران پوستی فروشگاه مایا مشکل خود را در میان بگذارید.
• لایه برداری دوره ای کلید کار است. لایه برداری از ناحیه آسیب دیده به شدت توصیه می شود. با این حال، باید از لایه برداری بیش از حد مکرر خودداری کنید، زیرا انجام این کار روزانه می تواند باعث تشدید تحریک پوست شود.
• از رتینوئیدهای موضعی استفاده کنید که از ویتامین A مشتق شده و به شکل کرم یا ژل در بازار موجود است. در حالی که رتینوئیدهای موضعی برای درمان آکنه و سایر بیماری های پوستی در نظر گرفته شده اند، ممکن است در مورد میلیا نیز به خوبی به شما کمک کنند.
• از ضد آفتاب استفاده کنید. همانطور که گفته شد، ضد آفتاب یک اقدام پیشگیرانه و یک درمان است. سعی کنید از کرم ضد آفتاب با SPF 50+ استفاده کنید تا به بهترین محافظت و نتیجه برسید.
• یک چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که باید به هر قیمتی از خراشیدن یا کندن میلیا جلوگیری کنید. تداخل در روند بهبودی از این طریق احتمال عفونت را افزایش می دهد و ممکن است منجر به زخم طولانی مدت شود.

گزینه های درمانی حرفه ای برای Milia

چندین درمان بالینی موثر برای از بین بردن میلیا ایجاد شده است. برخی از این موارد عبارتند از:

کورتاژ:

متخصص پوست ناحیه را بی‌حس می‌کند، میلی‌یا را با «اسکوپ کردن» آن از بین می‌برد و سپس از یک سیم داغ برای مهر و موم کردن پوست استفاده می‌کند.

سقف زدایی:

میلیا توسط متخصص با استفاده از سوزن یا تیغه استریل برداشته می شود.

کرایوتراپی:

در این فرآیند از نیتروژن مایع برای حذف میلیا استفاده می شود. عوارض جانبی احتمالی شامل تاول و تورم است که طی چند روز باید برطرف شود.

مینوسیکلین:

این آنتی بیوتیک خوراکی در برابر میلیا آن پلاک و سایر انواع میلیا موثر است.

به جز ماینوسایکلین، که یک دارو است، همه این روش‌ها به طور بالقوه می‌توانند باعث ایجاد اسکار شوند، اگرچه فقط برای مدت کوتاهی دوام می‌آورند. جای زخم طولانی مدت یا سایر عوارض جانبی جدی بسیار نادر است.