شناخت انواع التهاب های پوستی و راه های درمان

التهابات پوستی به دلایل احتمالی زیادی ایجاد می‌شود، از اگزما و خشکی پوست گرفته تا ساس، عفونت های قارچی، بیماری کبد و اضطراب.

خارش پوست  یا التهاب می تواند نتیجه یک راش یا بیماری پوستی دیگری باشد. همچنین می تواند نشانه یک بیماری جدی تر مانند بیماری کبد یا نارسایی کلیه باشد. برای تسکین، مهم است که مشکل را شناسایی کرده و علت اصلی را درمان کنید.

پوست به عنوان لایه‌ای که از داخل بدن محافظت می کند، یک نقش حیاتی را ایفا می کند. پر از سلول های خاصی از سیستم ایمنی است که می تواند از بدن در برابر ویروس ها، باکتری ها و سایر تهدیدات پنهان محافظت کند.

هنگامی که سلول های پوست هر نوع ماده مشکوکی را تشخیص می دهند، واکنشی را ایجاد می کنند که باعث التهاب آن ناحیه می شود. متخصصان پزشکی از این التهاب به عنوان راش یا درماتیت یاد می کنند که می تواند منجر به خارش شود.

سلول های ایمنی می توانند به چیزی که پوست را لمس می کند، عفونت کل بدن یا یک بیماری واکنش نشان دهند. برخی از التهابات قرمز، دردناک و تحریک‌پذیر هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند منجر به تاول‌ها یا لکه‌های پوست ختم شوند که در این صورت حتما باید از ضد لک استفاده شود.

خارش یکی از علائم رایج در بسیاری از مشکلات پوستی است. پوست ممکن است در سراسر بدن یا فقط در نواحی خاص دچار خارش شود.

دلایل خاص خارش و التهابات

پوست خشک

خشکی پوست یکی از شایع ترین علل خارش پوست است. اگر فردی هیچ گونه برآمدگی قرمز روشنی نبیند یا متوجه تغییر ناگهانی در پوست خود نشود، خشکی پوست یک دلیل محتمل است. عوامل محیطی که می توانند منجر به خشکی پوست شوند عبارتند از هوای بیش از حد گرم یا سرد با رطوبت کم. همچنین شستشوی زیاد باعث خشکی پوست می شود. به علاوه می تواند هر گروه سنی را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، با افزایش سن، پوست افراد نازک تر و خشک تر می شود. یک مرطوب کننده خوب معمولاً می تواند به تسکین علائم خشکی پوست کمک کند.

کمک گرفتن برای درمان پوست بسیار خشک بسیار مهم است زیرا ترک های پوست می توانند به میکروب ها اجازه ورود دهند. هنگامی که این میکروب ها وارد پوست می شوند، می توانند باعث عفونت شوند. نقاط قرمز و دردناک روی پوست اغلب نشانه اولیه عفونت بالقوه است.

یک مرطوب کننده و یا آب‌رسان مخصوص برای استفاده در طول روز یا یک داروی موضعی برای استفاده مستقیم روی پوست راهی مناسب برای درمان پوست خشک است.

اگزما

اگزما یا درماتیت آتوپیک یکی از علل شایع التهابات پوستی به ویژه در کودکان است. اگزما اغلب 10 تا 20 درصد از کودکان را درگیر می کند اما تنها 1 تا 3 درصد از بزرگسالان مبتلا می‌شوند. علت آن به آسیب لایه محافظ پوست مرتبط است که باعث خشک شدن ناحیه می شود و به مواد محرک یا حساسیت زا اجازه ورود به پوست را می دهد و آن را در معرض خطر تحریک و التهاب قرار می دهد، بنابراین حفظ رطوبت پوست بسیار حیاتی است.

اگزما اغلب با گذشت زمان بهبود می یابد. با این حال، افراد مبتلا به اگزما باید مراقب باشند، زیرا در برابر عفونت های پوستی آسیب پذیرتر هستند.

آلرژی

تحریک و واکنش های آلرژیک نیز می تواند باعث التهاب پوست شود. درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که پوست در تماس مستقیم با یک آلرژن باشد. نتیجه حساسیت پوستی، التهابات قرمز و خارش دار است که می تواند شامل تاول‌ها یا برجستگی‌های کوچک باشد. این واکنش‌ها زمانی ایجاد می شود که پوست با ماده حساسیت زا، ماده ای که سیستم ایمنی به آن حمله می کند، در تماس باشد. اغلب، بین قرار گرفتن در معرض آلرژن و زمان بروز التهابات، فاصله زمانی وجود دارد.

دست زدن به لباس‌ها، حیوانات خانگی، مواد شیمیایی، صابون‌ها و موادی مانند پیچک سمی یا لوازم آرایشی می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک شود. آلرژی غذایی نیز می تواند باعث خارش پوست شود.

برای فردی که به یک ماده خاص واکنش آلرژیک دارد، یکی از ساده ترین کارها اجتناب از آن محصول یا ماده است. کرم‌های بدون نسخه یا کرم‌های دارویی می‌توانند به رفع التهابات کمک کنند.

کهیر

کهیر نوعی التهاب پوستی است که در اثر ترشح یک ماده شیمیایی به نام هیستامین در بدن ایجاد می شود. این ترشح باعث نشت رگ های خونی کوچک می شود که باعث تورم پوست می شود. کهیر می تواند باعث خارش ناراحت کننده و دردناک شود. با این حال، آنها مسری نیستند. کهیر حدود 20 درصد از افراد را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.

نیش حشرات

گزش حشرات اغلب باعث می‌شود که پوست فرد باز شود و در نتیجه خارش ایجاد شود. گزش پشه و عنکبوت اغلب باعث ایجاد علائم قرمزی و تورم می شود.

گزش ساس‌ها نیزممکن است در نواحی بزرگ‌تری از پوست گروه‌بندی شوند و می‌توانند باعث خارش در سراسر بدن شوند.

روانشناسی

گاهی ممکن است افراد احساس خارش را تجربه کنند در حالیکه دلیل فیزیکی ندارد. برخی از بیماری‌های روانی می‌تواند باعث شود که فرد احساس کند چیزی در حال خزیدن روی پوست است، که باعث ایجاد میل به خاراندن می‌شود. خاراندن بیش از حد می تواند منجر به آسیب پوست شود.

خاراندن اجباری ممکن است نتیجه شرایطی مانند موارد زیر باشد:

افسردگی

اضطراب

اختلال وسواس فکری

علل دیگر

خارش همچنین می تواند در شرایط ناشی از انگل هایی مانند کرم سوزنی یا شپش رخ دهد. عفونت های قارچی نیز می تواند باعث خارش بین انگشتان و اطراف آن شود. کچلی یا کرم حلقوی نیز می تواند باعث ایجاد التهابات قرمز خارش دار شود. خارش پوست نیز می تواند به دلیل شرایط پزشکی جدی تر باشد. بیماری های عصبی ناشی از دیابت، فشار اعصاب و زونا می تواند باعث خارش شدید شود. بیماری پوستی پسوریازیس باعث ایجاد تغییراتی در پوست می شود که همچنین می تواند باعث ناراحتی شود.

بیماری مزمن کلیه نیز می تواند باعث واکنش‌های پوستی شود. پزشکان از این وضعیت به عنوان خارش اورمیک، خارش کلیه، یا خارش مزمن مرتبط با بیماری کلیوی یاد می کنند.

درمان و مراقبت پوست دارای التهاب

طرح درمان به علت التهابات بستگی دارد. برای افرادی که پوست خشکی دارند، یک مرطوب کننده خوب ممکن است تمام چیزی باشد که نیاز است.

افرادی که شرایطی مانند پسوریازیس دارند یا اگر دلایلی برای اجتناب از درمان دارویی وجود داشته باشد، ممکن است درمان‌های جایگزین توصیه شود.

مصرف آب:

نوشیدن آب کم می تواند باعث کم آبی مزمن شود. نگه داشتن آب در نزدیکی خود در طول روز می تواند عاملی برای درمان کم آبی پوست باشد، سعی کنید حداقل هر 20 دقیقه چند جرعه آب بنوشید.

مصرف میوه ها و سبزیجات نیز سطح مایعات را افزایش می دهد. هنگام تعریق شدید به دلیل ورزش یا گرما یا از دست دادن مایعات به دلیل استفراغ یا اسهال، نوشیدنی های الکترولیتی را در نظر بگیرید.

اگزما، درماتیت و کهیر:

برای درمان این شرایط، ممکن است کرم های کورتیکواستروئیدی کمک‌کننده باشد. اینها را می توان مستقیماً روی پوست اعمال کرد تا به رفع خارش کمک کند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است مهارکننده های موضعی کلسینئورین یا آنتی هیستامین های خوراکی را توصیه کند.

آلرژی:

آنتی هیستامین های خوراکی از داروهای رایج ضد حساسیت هستند. برخی از نمونه های بدون نسخه (OTC) عبارتند از ستیریزین (Zyrtec)، لوراتادین (Claritin) و دیفن هیدرامین (Benadryl). گزینه های نسخه نیز موجود است.

عفونت های قارچی:

کرم حلقوی و سایر عفونت های قارچی را می توان با درمان ضد قارچی درمان کرد. درمان های موضعی شامل کرم ها و شامپوها است.

برای عفونت های شدید، پزشک ممکن است داروهای خوراکی تجویز کند. تربینافین (Lamisil) معمولا استفاده می شود.

گزش و نیش حشرات:

آنتی هیستامین های موضعی می توانند خارش را تسکین دهند. برای جلوگیری از نیش پشه، از یک دافع حشرات استفاده کنید، پنجره ها را به خوبی تعمیر کنید، و بدن را پوشیده نگه دارید.

جلوگیری از التهابات پوستی:

– از محرک های شناخته شده مانند آلرژن ها و محرک ها اجتناب کنید.

– وسایل شخصی یا لباس را با کسی که دچار ویروس است به اشتراک نگذارید.

– از صابون ها، پاک کننده ها و مرطوب کننده های ملایم، بدون عطر و ضد حساسیت استفاده کنید.

– بلافاصله پس از تماس با آلرژن یا محرک شناخته شده دست ها را بشویید.